अलिकडे कित्येक वर्षांमधे मला अशा कागदाच्या पुड्या बघायची सवयच राहिलेली नाही. दुकानदाराने अगदी सफाईने भराभर पुड्या बांधल्या होत्या. घरी येईपर्यंत एकही पुडी सुटली नव्हती, हे विशेष. प्रत्येक पुडीच्या आत वर्तमानपत्राचा एक छोटा तुकडा बाहेरच्या मोठ्या तुकड्याला आधार देत होता!
पूर्वी माझ्या आयुष्याचा एक अविभाज्य घटक असलेली ही पुडी अचानकपणे माझ्या समोर आल्यामुळे मी भूतकाळात शिरले गेले. लहानपणी आईबरोबर वाणीसामान आणायला मी जायचे. किराणामालाच्या दुकानात वर एक दोऱ्याने रीळ लटकवलेले असायचे. दुकानातले नोकर, सामानाच्या भराभर पुड्या बांधून द्यायचे त्यावेळी ते रीळ एका लयीत नाचत असायचे! घरी आल्यावर तो दोरा अगदी जपून सोडून आम्ही एका काडीला गुंडाळून ठेवायचो. तो दोरा पुडी बांधायला उपयोगी यायचा. "रिड्यूस, रीयुज आणि रिसायकल" या त्रिसुत्रीचा कुठल्याही प्रकारचा गाजावाजा किंवा घोष न करता आपण त्या त्रिसुत्री आचरणात आणत होतो.
आपल्या आयुष्यात किराणामालाच्या व्यतिरिक्त अनेक पुड्या यायच्या. अनेकांच्या घरी फुलपुडा यायचा. तो तर पानात बांधलेला असायचा. भेळेच्या गाडीवर भेळ बांधून घेतली की ती कागदाच्या पुड्यातच मिळायची. भाजलेल्या शेंगांची निमुळती पुडी खूपच मोहक दिसायची. देवळातला अंगाऱ्याची चपटी पुडी, परीक्षेला जाताना किती आधार देऊन जायची! केळी सुद्धा वर्तमानपत्रात बांधून दिली जायची.
पण मधल्या काळात आपल्या नकळत या सगळ्या पुड्यांची जागा प्लॅस्टिकने घेतली आणि सगळ्या पुड्या गायब झाल्या. आज ही पुडी बघितल्यानंतर अचानक त्या सगळ्या पुड्या माझ्या डोळ्यासमोर उभ्या राहिल्या. आज आता या लेखाच्या निमित्ताने ही पुडी मी सोडून दिलीय. आता तुम्हाला कोणकोणत्या पुड्या आठवत आहेत, ते सांगा बरं!
खूपच छान.
उत्तर द्याहटवाछान
उत्तर द्याहटवासोलापूर येथील अनेक लोक त्या सोडत होते., आपण आपल्या सोडून द्या.
उत्तर द्याहटवा🤣
हटवाअगं परवाच मला ह्या पुड्यांची आणि अर्थातच सोलापूरच्या.. आठवण आली.
उत्तर द्याहटवाअजून मिळताहेत? खूप छान. म्हंजे सगळीकडे सुरू व्हायला हरकत नाही..... मेघा
हो.. मिळत आहेत..
हटवाAfter a long time. Interesting🤔
उत्तर द्याहटवा🙏
हटवाआणि त्या पुड्या बांधताना दुकानदार हाताच्या हालचाली पण इतक्या पटपट... असायच्या... ती पण एक कलाच होती..
उत्तर द्याहटवा👍
हटवाखूप छान लिहिता ताई, भूतकाळात गेल्याचे अनुभवले
उत्तर द्याहटवा🙏
हटवाखरंय!
उत्तर द्याहटवाछान लिहिले आहे.....पुड्यांमुळे गिरीश , गजानन, चंद्रबल या किराणा घराण्यांची आठवण जागृत झाली
उत्तर द्याहटवा👍
हटवापूर्वी सगळं किराणा सामान वर्तमानपत्राच्या निरनिराळया पुडींमध्येच मिळायचं. दत्त चौकात कन्हैयालालच्या शेजारी एक माळ्याचे दुकान होते. तिथे रोज संध्याकाळी मी फूलपुडा घ्यायला जात असे.
उत्तर द्याहटवाचौपाडातल्या पोस्टासमोर पराडकर डॉक्टरांचा दवाखाना होता. तिथे औषधाच्या गोळ्या दत्तू कंपाउंडर कागदाच्या पुडीतच द्यायचा. त्यासाठी लागणारी वर्तमानपत्रांची रद्दी बर्‍याच वेळेला पराडकर डॉक्टर आमच्याकडून घेऊन जायचे.
तू सोडलेल्या पुडीने आठवणींच्या अनेक पुड्या सुटल्या. धन्यवाद.
- विठ्ठल कुलकर्णी
🙏👌
हटवामस्तच,
उत्तर द्याहटवा🙏👍
हटवाVery nice and touching
उत्तर द्याहटवाक्या बात है! कच-या चं सोनं करून तू गच्चीवर छोट्या शा मातीतून हिरवं सोनं काढतेस. अनेक प्रसंगांना सामोरं जाऊन सोनं केलं आहेस. आयुष्याचं तर सोनं केलंच आहेस. पण स्वाती, अनेक किरकोळ बाबींचा बारीक विचार करून सोन्यासारखे लेखन करतेस. किती छान किती तरल! तुझं मनापासून कौतुक!
उत्तर द्याहटवा